Στον χώρο της σχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας κυκλοφορούν διάφορες
ανησυχίες γύρω από τις συμπεριφορές των παιδιών. Αν ακούσεις τα "δεν"
από τις μαμάδες, θα πιστέψεις ότι έχεις να κάνεις με βαριά ποινικούς
κρατουμένους που οργάνωσαν και κατάφεραν τη μοιραία απόδραση από φυλακή
υψίστης ασφαλείας."Δε θέλει να πάει στο σχολείο, δεν τρώει μόνος του, δεν πάει στο κρεβάτι της για ύπνο, δε συγυρίζει τα πράγματα του, δεν, δεν, δεν..."
Ας αρχίσουμε λοιπόν από τις αντικρουόμενες απαιτήσεις-μηνύματα υπερπροστατευτικών ή μη μαμάδων, ιδανικών σαμποτέρ γιαγιάδων, που εμποδίζουν την "απόδραση" από τους αρχικούς δεσμούς, εμποδίζουν το μεγάλωμα, ενώ ταυτόχρονα απαιτούν ως δια μαγείας υπακοή και πειθαρχία.
Στους χώρους αυτούς λοιπόν κυκλοφορεί η "μαγική συνταγή" που, με διαφοροποιήσεις, μπορεί να αποτελέσει ένα κοινό μπούσουλα για την οριοθέτηση και τη βοήθεια του παιδιού να οριοθετηθεί, να μην είναι ούτε μικρός, ούτε μεγάλος, αλλά απλά αυτός που είναι: ο μπόμπιρας των τριών-τεσσάρων ετών.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου