Εργοθεραπεία

Αν και η εργοθεραπεία έχει μια πορεία πάνω από πενήντα χρόνια στην Ελλάδα και είναι γνωστή ειδικά σε χώρους που παρεμβαίνουν θεραπευτικά στην ανάπτυξη του παιδιού, σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι ο ρόλος την δεν είναι ακόμα πλήρως  κατανοητός από τους γονείς. Αυτό συμβαίνει μάλλον για δύο λόγους. Πρώτον γιατί σε αντίθεση με τις άλλες ειδικότητες που συνεργάζονται στην θεραπευτική παρέμβαση (λογοθεραπεία, ειδικό παιδαγωγικό, ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι, αναπτυξιολόγοι) η Εργοθεραπεία έχει εφαρμογή σε ένα πλήθος παθολογικών καταστάσεων, ψυχικών ή σωματικών διαταραχών, διαταραχών της ανάπτυξης, τραυματισμών κλπ. Δεύτερον γιατί το θεραπευτικό μέσο που χρησιμοποιεί ο Εργοθεραπευτής ειδικά όταν εμπλέκεται με παιδιά είναι το παιχνίδι.
Αν αναλύσουμε τη λέξη Εργοθεραπεία στα στοιχεία που τη συνθέτουν, θα έχουμε έναν πρώτο ορισμό: Ο όρος «έργο» περικλείει κάθε δραστηριότητα, εργασία, πνευματική ή σωματική απασχόληση στην οποία εμπλέκεται το άτομο. Η θεραπεία δηλώνει την εξατομικευμένη παρέμβαση. Η εφαρμογή της Εργοθεραπείας βασίζεται στην αρχή ότι «τα έργα είναι σκόπιμες δραστηριότητες», έχουν δηλαδή επιλεχθεί με συγκεκριμένο στόχο και έχουν θεραπευτική αξία.
Η εργοθεραπεία σε καμία περίπτωση δεν είναι και δεν λειτουργεί ως μάθημα και για αυτό αρέσει πολύ στα παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί της. Οι εργοθεραπευτές χρησιμοποιούν πολλά παιχνίδια, στεφάνια, δοκούς ισορροπίας, μπάλες και κορύνες για να αναπτύξουν την αδρή κίνηση και την ισορροπία. Κλωστές, κορδόνια, χάντρες, κουβαρίστρες, ψαλίδια, χαρτόνια και χαρτιά, πινέλα, κηρομπογιές, δακτυλομπογιές και πολλά άλλα μέσα γραφής για ν' αναπτύξει τη λεπτή κινητικότητα και τον συντονισμό ματιού-χεριού (οπτικο-κινητικό συντονισμό). Ακόμη, χρησιμοποιούνται επιτραπέζια παιχνίδια, πάζλ, εκπαιδευτικό υλικό, πάντοτε επιλεγμένα για το κάθε παιδί ξεχωριστά. Σε συνεργασία με τους γονείς κάθε παιδιού, στο Παιδικό Εργαστήρι οργανώνονται προγράμματα για την αυτό-υπηρέτηση του παιδιού (τουαλέτα, σίτιση, ντύσιμο και προσωπική υγιεινή).

  Αχιλλέας Δράκος